3 Minuty
Podstawowy high‑rider Stellantisa zyskał sportowe wcielenie — w CGI
Opel Frontera — sprzedawany w Wielkiej Brytanii jako Vauxhall Frontera — to najtańszy high‑rider w rodzinie SUV‑ów Stellantisa, produkowany w fabryce w Trnawie na Słowacji i wprowadzony na rynek rok temu jako nowoczesny następca modelu z lat 90. i 2000. Oparty na Smart Car Platform Stellantisa, Frontera 2025 dzieli architekturę z takimi samochodami jak Citroën C3 Aircross, C3/e‑C3, projekt Basalt oraz Fiat Grande Panda; przyszłe „rodzeństwo”, w tym Fiat Fastback, Multipla i pickup Fiata, również ma wykorzystywać te same podzespoły.
Cyfrowy artysta z X‑Tomi Design postanowił przerobić pięciodrzwiową Fronterę na bardziej sportową, trójdrzwiową wersję. Render skraca nieco rozstaw osi, wprowadza dwie długie przednie drzwi, powiększa tylne nadkola i przeprojektowuje tylną szybę. Efektem jest kompaktowa, bardziej przypominająca coupe sylwetka, która zachowuje charakter oryginalnej Frontery, ale nabiera nowoczesnego i agresywnego wyrazu.
Projekt i styl
CGI Frontera Sport wygląda wizualnie na bardziej zwartą, z wyraźniejszymi proporcjami i mocniejszą linią ramienia. Zmiany obejmują zmodyfikowane tylne szyby, pełniejsze tylne boczki i smuklejszą kabinę. Te modyfikacje tworzą bardziej sugestywną sylwetkę niż obecny model pięciodrzwiowy, dodając dynamiki i retroinspirowanego odniesienia do wcześniejszej trójdrzwiowej Frontery. Uwaga: obrazy są renderami X‑Tomi Design i nie są oficjalnymi zdjęciami Opla ani Vauxhalla.
Specyfikacja pojazdu i układy napędowe
Stellantis oferuje obecnie Fronterę 2025 w wersjach hybrydowej i elektrycznej, skierowanych do klientów poszukujących efektywnego auta na co dzień i niższych kosztów eksploatacji. Jako produkt rodziny Smart Car Platform, Frontera korzysta ze wspólnych technologii elektromobilności w portfolio crossoverów segmentu B. Render nie zmienia opcji napędu, jednak hipotetyczna trójdrzwiowa Frontera Sport mogłaby korzystać z tych samych układów elektrycznych i hybrydowych co wersja pięciodrzwiowa, czyniąc ją odpowiednią do miejskich dojazdów oraz okazjonalnych dłuższych podróży.
Osiągi i praktyczność
Wizualne skrócenie rozstawu osi w CGI oznaczałoby ciaśniejsze zagospodarowanie wnętrza: renderowana trójdrzwiowa wersja traci potencjał na trzeci rząd siedzeń lub obszerniejsze miejsce na nogi z tyłu, celując w klientów, którzy cenią styl i wrażenia z jazdy bardziej niż maksymalną liczbę pasażerów. Osiągi prawdopodobnie pozostałyby zgodne z crossoverami segmentu B napędzanymi elektrycznie i hybrydowo — dostrojone pod responsywną jazdę po mieście i oszczędne przemieszczanie się po autostradzie, zamiast sportowej eksploatacji na torze.
Pozycjonowanie na rynku i porównania
Jako podstawowy SUV Stellantisa, Frontera konkuruje z małymi crossoverami, takimi jak Citroën C3 Aircross i innymi miejskimi, zelektryfikowanymi autami segmentu B. Choć Stellantis nie ogłosił planów wprowadzenia produkcyjnej trójdrzwiowej Frontery, CGI sugeruje niszową możliwość: niskonakładowy, zorientowany na design wariant, który mógłby zainteresować kierowców szukających kompaktowego, stylowego elektrycznego lub hybrydowego auta na co dzień bez potrzeby trzeciego rzędu siedzeń. Przy konkurencyjnej cenie i tych samych opcjach napędu Frontera Sport mogłaby znaleźć odbiorców wśród kierowców miejskich i entuzjastów marki.
Czy trójdrzwiowa Frontera miałaby sens?
Design jest kwestią subiektywną, ale CGI Frontera Sport wydaje się bliższa duchowi oryginalnego modelu i mogłaby rozszerzyć rodzinę Frontera, gdyby Stellantis przemyślał strategię wolumen kontra halo. Na razie pozostaje atrakcyjną koncepcją cyfrową, która pokazuje, jak niewielkie zmiany stylistyczne mogą przeprofilować kompaktowy SUV na zatłoczonym rynku.
Źródło: autoevolution
Komentarze